Eén ding is zeker.........

Feyenoord heeft de beker!! Toch lekker dat we na een dramatisch seizoen een prijs te pakken hebben. Volgend jaar wordt alles beter met onze Gertjan....???? Ik moet wel zeggen dat ik recentelijk een foto van Peter Bosz zag en het mag duidelijk zijn dat je er niet jonger uit gaat zien als Technisch Directeur van Feyenoord.

Op dit moment zit ik in een vliegtuig die geparkeerd staat op het vliegveld van Hong Kong. De gewoonte in China en Hong Kong is namelijk om je simpelweg in je vliegtuig te proppen al weten ze dat je een vertraging hebt, de vertraging tot nu is inmiddels opgelopen tot 3,5 uur!!
Als je bedenkt dat:
- ik vreselijk last van mijn rug heb
- het een vliegtuig volgens Chinese maatvoering is
- ik mijn lunch gemist heb omdat we om 12 uur zouden vertrekken
- een beetje een kater heb omdat gisteren de overwinning van mijn cluppie gevierd moest worden
- ik op het vliegveld in Shanghai onze vrienden uit Australië zou ontmoeten
- de bemanning met stompzinnige excuses probeert uit te leggen dat het allemaal niet aan hun ligt

Dan kunnen jullie wel begrijpen hoe de trolley dolly's het op dit moment niet gemakkelijk hebben, t'is hun vak zal ik maar zeggen en ze blijven, eerlijk is eerlijk, bewonderenswaardig kalm en rustig. Nu is dit voor mij niet de eerste keer dat mij dit met "Dragonair" overkomt dus de meisjes zullen ook wel ervaring hebben.

Vorige week maandag hebben we Hannie weer op het vliegtuig gezet na een verblijf van 2 weken bij ons. De eerste week was ik in Noorwegen en Nederland dus was het met name heel gezellig voor Brenda dat Hannie er was. Ik vermoed dat Bren voorlopig geen winkel of copymarkt meer kan zien want dat is ongeveer het enige wat ze in de 2 weken dat Hannie hier was bezocht heeft. Het was zelfs zo erg dat Hannie haar koffer met geen mogelijkheid meer dicht ging. Aangezien ik op dezelfde dag naar Japan vertrok als zij naar NL hebben we moeten besluiten om de koffer half geopend mee te nemen zodat Bren en Hannie op het vliegveld de koffer opnieuw konden inpakken en ik nog op tijd zou zijn voor mijn vliegtuig. Uiteindelijk is het gelukt en heeft ze alle zut mee weten te krijgen, ze heeft zelfs gordijnen hier gekocht!!

Afgelopen vrijdag hebben we Marijke opgehaald van het vliegveld en op dit moment zijn Bren en Marijke onze Australische vrienden Ian en Lorraine aan het ophalen. A.s. donderdag komt Chris en het hele weekend is alweer vol gepland met feestjes en bbq's! Zondag de Moto GP waar we naartoe gaan dus wat hebben we het toch slecht en ik moet zeggen dat met de gedachte daaraan mijn humeur nog enigszins opklaart ondanks de vertraging.

Vorige maand ben ik naar de Hong Kong Sevens geweest oftewel HK7's. Dat is een rugby toernooi waar de teams uit slechts 7 spelers bestaan en een helft uit 7 minuten bestaat. Het veld is net zo groot als een gewoon rugbyveld maar omdat er dus met 7 i.p.v. 15 personen per team gespeeld wordt is het veel spectaculairder dan gewoon rugby. Nu is dit dus niet de reden (wel het excuus) waarom ik ben geweest want dat is dat dit "by far" de grootste party in Hong Kong is die elk jaar plaats vindt in het laatste weekend van maart en 3 volle dagen duurt. Aangezien de bezoekers toch met name een Engelse achtergrond hebben is bier het meest favoriete drankje en daar staan ze dan ook ’s ochtends om 9 uur voor in de rij!! Je wilt niet weten hoe de WC's er om 11 uur uit zien. Ik was met een groep van totaal een man of 20 uit Shanghai en we zijn met z'n zessen het hele weekend met elkaar opgetrokken. Een Griek die in Zuid Afrika is opgegroeid maar nu in Singapore woont, een Canadees die 2 jaar in Shanghai heeft gewoond maar inmiddels alweer 1 jaar terug is in Canada, een Amerikaanse huisvader waarvan de vrouw werkt in Shanghai, een echte Brit die in Bangladesh woont en zin had in een weekend feest, een andere Amerikaan die in Shanghai woont en het vliegtuig heen gemist had omdat hij de hele nacht had doorgestapt en zijn paspoort niet kon vinden en last but not least een NL vriend van mij uit Shanghai die dit voor mij geregeld had. Een heel gemêleerd gezelschap zoals je kan lezen en geweldig om daar een weekendje mee te feesten.

De 2 weekenden daarna ben ik in NL geweest en dat was zeker ook weer heel gezellig, Hans en Gino (de "Blue Diamonds")) durfden het aan mij uit te dagen voor een klaverjas wedstrijdje en dat hadden ze beter niet kunnen doen want die hebben ze uiteraard verloren met dank aan Ron want klaverjassen doe je natuurlijk niet alleen!

Tussen deze 2 weekenden was ik in Noorwegen en wat is dat land duur! De laatste avond zijn we met z’n drieën wat wezen eten en drinken, allemaal heel bescheiden en we waren dan ook om 12 uur netjes thuis maar wel 300 Euro armer, ze zijn daar echt helemaal van de pot gerukt!

Over een kleine 2 weken komt Bren naar NL om haar verjaardag te vieren (16 mei) ik hoop dat jullie er voor zullen zorgen dat ze een onvergetelijke verjaardag zal beleven.

Ze kan dan ook mooi nog even de laatste dingetjes regelen m.b.t. tot ons huisje aan de Reeenlaan want voor diegene die het nog niet gehoord hadden daar heeft de familie van de Bunte een wietkwekerijtje gehad waarmee ze de complete 1e verdieping hebben laten onderlopen met als gevolg een forse waterschade. Met dank aan met name Maarten en Benno maar zeker ook Herman en Marlies is het allemaal weer keurig opgeknapt en kunnen 1 juni de nieuwe huurders er al weer in, nu maar hopen dat die het een beetje heel houden.


Dat was het voor nu vanuit een heerlijk zomers Shanghai een hele leuke koninginnedag toegewenst,
Brenda, Arie, Buffel & Gio.